Halloween, Miami met Kees en Homecoming Week!!

Hi y’all!

Toen ik afgelopen week een mailtje kreeg van waarbenjij.nu met de titel ‘Lang niet gezien’ bedacht ik me dat ik het deze keer wel erg gek heb gemaakt. Via mijn agenda kwam ik erachter dat ik mn vorige verslag 7 weken geleden heb geschreven, oef. In my defence, ik heb ook een hoop uitgespookt sindsdien: Halloween, Miami met Kees, Thanksgiving, de Bahamas en heel veel gestudeer en afspreken met vrienden. Momenteel zijn er nog twee weken in de VS over, ik heb gister mijn allerlaatste college gehad en nu ben ik hard aan het leren voor mijn finals! Vandaag heb ik helaas iets te weinig uitgevoerd, nouja, ik ben de hele dag met virusscans bezig geweest. Welke idioten vinden het toch leuk om mensen te tergen met vervelende virussen? Bah, trashy people!

Maar oke, ik ga proberen een soort van inhaalslag te doen! En in dit verslag ga ik beginnen met Halloween en Miami!

Halloween

Halloween is natuurlijk een van de mooiste dagen van het jaar, en niet alleen omdat het de verjaardag van mn moeder is:P In Nederland begint het een beetje op te komen (al vind ik nog steeds dat het niet in plaats van Sint Maarten moeten gaan vieren), maar zoals hier heb ik het nog nooit gezien! De paar weken voor Halloween vind je opeens overal pompoenen, erg leuk! Ik heb helaas niet mn eigen pompoen kunnen ‘carven’, maar het ziet er ontzettend leuk uit overal! Op tv zie je veel enge films en het weekend van tevoren (het viel op een maandag) waren er ontzettend veel feestjes en zag je zelfs op de campus mensen verkleed rondlopen!

Op zaterdagavond ging ik met Amy, Yvette en Michelle naar een halloweenfeestje bij een fraternity. Met de ‘Night Nole’ (een gratis bus die in het weekend ’s nachts de campus rondrijd om mensen bij clubs of thuis af te zetten) gingen we op weg naar het fraternity huis. De busreis was hilarisch, een combo van ghost busters, superhelden, apen, pokemons, prinsessen en nog veel meer, erg gezellig! Zelf was ik trouwens verkleed als Batgirl:P. Het feestje viel om eerlijk te zijn een beetje tegen. Voor mijn gevoel is Halloween een gelegenheid waarbij meisjes zich ontzettend hoerig kunnen kleden zonder raar aangekeken te worden. Je zag ontelbare meisjes in korsetjes (of zelfs bh’s) met een slipje, netpanties en stilleto’s rondlopen, belachelijk! En vervolgens worden ze ontzettend dronken (aangezien ze hier pas mogen drinken op hun 21e kunnen ze absoluut nog niet met drank omgaan..) wat voor hele genante situaties zorgt. Ik kan me een meisje herinneren dat voor me neus zo’n 7 keer bijna onderuit ging, de enige reden dat ze nog enigszins overeind bleef staan was dat de jongen waarmee ze danste haar vasthield. En overal stonden stelletjes ontzettend vies te dansen, bah. We zijn uiteindelijk dus ook niet erg lang gebleven.

Vervolgens schakelen ze hier de dag na Halloween meteen over na Kerstmis, heel abrubt haha. Al twee maanden lang gaat elke reclame op de tv over kerstmis (wat een ontzettend commerciele feestdag zeg) en hoor je overal kerstliedjes. Maar ach, dan kom ik weer eens echt in die kerstfeer!

Miami

De week na Halloween was het dan eindelijk zo ver; na 11 weken kon ik eindelijk Kees weer zien! Op vrijdag vertrok ik met de bus naar Miami, al kwam Kees pas op zaterdagavond aan (de bus ging niet op zaterdag). Na 10 uur rijden was ik dan eindelijk in Miami. Aangezien we op een rare plek af werden gezet had ik maar snel een taxi naar het hotel gepakt (erg veilig voelt het niet om om 12 uur ’s nachts in je eentje je hotel te moeten vinden in een vreemde grote stad..). Het hotel was gelukkig hartstikke prima! Ik had een wat goedkoper hotel geboekt, aangezien je al snel bakken met geld neerlegt, en in de reviews hadden mensen het over onvriendelijke staff, kakkerlakken en bed bugs.. Ik denk dat twee weken lang heel hard duimen had geholpen, want na een grondige inspectie kon ik nergens kakkerlakken vinden (thank god..) en de staff was gelukkig heel vriendelijk. En toen was het nog maar 1 dagje wachten!

Op zaterdag heb ik lekker uitgeslapen, ontbijt voor ons ingeslagen en lekker op het strand gelegen. Want met 30 graden zijn de mooie stranden van Miami de place to be! Om 18:00 ging ik dan eindelijk op weg naar het vliegtuig. Het was echt heerlijk om elkaar weer te zien (in plaats van elkaar zien via een beeldscherm)! Wel even wennen, want 11 weken is een behoorlijke tijd, maar na 10 minuten was t weer net alsof we elkaar n week geleden nog hadden gezien! Na Kees even kennis te laten maken met de heerlijk Amerikaanse Starbucks gingen we maar snel richting het hotel, een reis van zo’n 20 uur (en opeens 6 uur terug in de tijd springen) is namelijk behoorlijk vermoeiend!

Zondag konden we lekker een uurtje langer slapen, in de VS gaat de wintertijd namelijk een week later in. Vervolgens gingen we op weg naar South Beach, de bekendste plek in Miami! En een ding is duidelijk, in Miami draait alles om zien en gezien worden. Rijkelui lopen te pronken met hun dure auto’s op Ocean Drive (helaas geen beroemdheid gespot) en mensen zitten al vanaf ’s ochtends met een cocktail op de terrasjes. In South Beach is alles gebouwd in Art Deco stijl: de typerende witte gebouwen die je altijd zult zien als Miami ergens afgebeeld is. Na rondgelopen te hebben over Ocean Drive, Collins Avenue en Lincoln Road, zijn we lekker op het strand gaan liggen. En man wat heeft Miami mooie stranden! Strakblauwe lucht, wit zand en blauw helder water, ontzettend mooi! Na de hele dag rondgelopen te hebben zijn we gaan eten bij Restaurant Van Dyke (als Van Dijk moet je wel bij Van Dyke gaan eten namelijk). En daar kon Kees kennis maken met Amerika’s liefde voor Football: the Miami Dolphins speelden (in elk restaurant hangt wel een tv) en om de 5 minuten begon een diehard fan heel hard te schreeuwen en gillen (heb je dan niet door dat je in een restaurant zit?). Na het eten zijn we maar weer richting het hotel gegaan, die vervelende jet lag toch;)

Op maandag begon de dag al vroeg: half 7 ’s ochtends al. Op maandag gingen we met een bus naar Key West, het zuidelijkste puntje van de VS. De Keys bestaan uit een aantal eilandjes die via bruggen verbonden worden. Key West is het laatste meest zuidelijke eilandje, vanaf daar is Cuba zelfs dichterbij dan het vasteland van de VS! Daarnaast is Key West ook het eiland waar de schrijver Hemingway jaren heeft gewoond en geschreven. Na 3 uur rijden kwamen we daar aan en het weer was gelukkig weer helemaal perfect! In Tallahassee had ik de shorts ondertussen ingeruild voor lange broeken, maar daar was het nog steeds 30 graden, heerlijk! Key West heeft echt een hele grappige bouwstijl. Allemaal houten gekleurde huizen met porches en heel veel groen eromheen, het lijkt bijna nep! Na de hoofdstraat (met allemaal leuke winkeltjes) en wat zijstraten doorgelopen te hebben streken we weer neer op een ontzettend mooi strandje, onder het genot van een groot stuk fudge en key lime pie, de specialiteit van de Keys, heerlijk! Oh en natuurlijk zaten er Nederlanders achter ons (we zijn een klein land, maar we zitten echt werkelijk overal!:P). Na ergens kip gegeten te hebben (waar zoveel kaas op zat dat het als een omelet smaakte:P) gingen we weer terug naar Miami.

Dinsdag hebben we eigenlijk vooral doorgebracht in het openbaar vervoer:P. Na een goede kop koffie gingen we op weg naar Vizcaya Gardens, maar toen we daar aankwamen bleken ze dicht te zijn, leuk.. Vervolgens zijn we maar doorgegaan naar Coconut Grove, een andere wijk in Miami. Na daar rondgelopen te hebben gingen we richting downtown Miami en vervolgens zijn we bij een pizzaria in South Beach gaan eten.

Woensdag was alweer de laatste dag in Miami. We begonnen de dag met ergens koffie drinken en vervolgens een uurtje op het strand bij het hotel. Daarna gingen we (weer) op weg naar Vizcaya gardens en gelukkig was dit op woensdag wel open. Vizcaya gardens bestaat uit een mooi oud huis (ter informatie, oud is altijd een relatief begrip hier in Amerika:P) en hele mooie tuinen en een mooi uitzicht over het water en Miami Beach (dat is de beroemdste wijk van Miami). Daarna zijn we richting downtown Miami gegaan, hebben we daar wat rondgelopen en vervolgens zijn we een hamburger gaan eten in Miami Beach. Dat was nog grappig:P. Kees bestelde een ‘7-inch burger’ en de ober zei nog; “Are you sure sir? It’s 7 inches, it’s really big”. Dus wij dachten, ach joh zo erg kan dat toch niet zijn? Maar wij dacht dat de lengte 7 inches was (zoals een sandwich), maar nee, de diameter was 7 inches, haha!:P. Ik denk dat mijn normale burger ongeveer 1/4 van die van Kees was:P. Al heeft Kees nog driekwart naar binnen kunnen werken, hulde!:P

Donderdag zaten we de hele dag in de bus, op weg naar Tallahassee. De weg naar de bus vinden was nog leuk. Ze zijn nogal onduidelijk over de pick-up locations, dus we wisten alleen dat het ergens bij een winkelcentrum was (en erg veel herkende ik niet, want ik was er ’s nachts afgezet en was door een meisje dat naast me in de bus zat bij het vliegveld afgezet). Toen we eindelijk in de goede bus naar de pick-up location zaten, stopte die serieus elke 50 meter?! Geen wonder dat die Amerikanen zo dik worden.. We hebben gewoon 50 minuten in die bus gezeten, belachelijk!

Vrijdag heb ik Kees de ontzettend mooie campus laten zien en heb ik m met wat vrienden kennis laten maken, erg gezellig. Het is wel echt heel leuk om Kees te laten zien waar ik woon, studeer en waar ik dagelijks te vinden ben! En zaterdag ging hij helaas weer richting Nederland.. Het afscheid was niet erg leuk, maar ach, na 11 weken zonder elkaar moet 6 weken een piece of cake zijn..!

Homecoming week!

De week nadat Kees was geweest was weer lekker druk. Ik had een hoop toetsen en opdrachten en het was ook nog eens Homecoming Week! Als ik het goed heb begrepen is Homecoming een week waarin alle Alumni (afgestudeerden) weer een keer terug naar de universiteit komen, maar daarnaast wordt het bestaan van de universiteit gevierd en proberen ze de eensgezindheid te vergroten. Er worden heel veel activiteiten en feesten georganiseerd, maar het draait vooral om de Homecoming Football Game! Dit is een belangrijke wedstrijd. Ik heb begrepen dat het universiteitsteam dan of tegen de grote rivaal speelt, of speelt tegen een tegenstander waarvan ze makkelijk kunnen winnen (want verliezen in je homecoming week kan dus echt niet! Helaas hebben wij net verloren:P). Ik begreep wel van vriendinnen hier dat Homecoming in High School veel belangrijker en leuker is. De universiteit is heel groot waardoor zo’n feest een beetje onpersoonlijk wordt.

Van de activiteiten heb ik door alle toetsen niet heel veel meegemaakt, maar op vrijdag gingen we naar een voorstelling van allemaal verschillende FSU groeperingen, zoals een acapella zangroep, de dansgroep, cheerleaders, circus, etc! En de voorstelling werd afgesloten met de bekende cabaretier Greg Ferguson, die echt hilarisch was!

Op zaterdag was het dan tijd voor de homecoming game, wat tegelijkertijd voor ons ook de laatste Football game was die we mee konden maken. En het was echt weer geweldig. Ik hou echt van die sfeer die in het stadium hangt, iedereen is aan het juichen, zingen en springen voor ons team. Het stadium zat bomvol en ook het hele ritueel met de marching band, het volkslied, de cheerleaders en de mascotte was weer heerlijk om te zien! Jammer dat het de laatste keer was!

Nou, dit is wel weer even genoeg:P Ik zal van de week nog een verhaal posten over onder andere Thanksgiving en de Bahamas. Tot over twee weken allemaal!! (maar eerst nog mn finals en een weekje naar New York!! Jeeej!:D)

Liefs El